၁၄ ရက္ေန႔အမွတ္တရ

၁၄ ရက္ေန႔အမွတ္တရ



January 14th “Diary Day”



ႏွစ္သစ္တစ္ခုရဲ႕ အစပိုင္းလျဖစ္တဲ့အတြက္ ခ်စ္သူေတြက
တစ္ႏွစ္လံုးလုပ္ရမယ့္ကိစၥေတြကို အစီအစဥ္ေရးဆြဲတဲ့ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႕
ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးေတြ အဲဒီေန႕မွာ အျပန္အလွန္လက္ေဆာင္ေပးေလ့ရွိပါတယ္ ။



February 14th “Valentines Day”



ခ်စ္သူမ်ားေန႕ကေတာ့ အားလံုးသိၾကပါတယ္ ။ အဲဒီေန႕နဲ႕ အဲဒီေန႕မတိုင္ခင္မွာ
ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူကို ေခ်ာကလက္လွလွေလးေတြနဲ႕
ႏွင္းဆီပန္းပုိ႕ေပးေလ့ရွိၾကပါတယ္ ။ တစ္ႏွစ္လံုးမွာ
ခ်စ္သူစံုတဲြအားလံုးလိုလို က်င္းပေလ့ရွိတဲ့
ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ေန႕ရက္ေလးတစ္ခုပါ ။



March 14th “White Day”



ဒီေန႕မွာေတာ့ ေယာက်္ားေတြက သူတို႕ခ်စ္ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေယာက္ကို
ကန္ဒီ သို႕မဟုတ္ ႏွစ္သက္တဲ့ လက္ေဆာင္ေပးၾကတာပါ .. ။ ခ်စ္သူမ်ားေန႕လို
ေခ်ာကလက္နဲ႕ပန္းစည္းေတာ့ မေပးရပါဘူး ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ခ်စ္သူကို
ကဗ်ာဆန္တဲ့ညစာစားပြဲတစ္ခုခု လုပ္ေပးၾကပါတယ္ ။ ဒါမွမဟုတ္ ကမ္းေျခတို႕ ၊
ေပ်ာ္ရႊင္ပြဲေနရာေတြသြားျပီး အမွတ္တရတစ္ခုခု လုပ္တာလည္း ရွိပါတယ္ ။

စကားတစ္ခြန္း ဘဝတစ္ခုကို ေျပာင္းလဲေစသည္

 စကားတစ္ခြန္း ဘဝတစ္ခုကို ေျပာင္းလဲေစသည္

္ၾကက္ပ်ံမက် စည္ကားတဲ့ ပဲြခင္းတစ္ခုမွာ မိခင္တစ္ဦးက ၃ႏွစ္သား ကေလးငယ္ကို
ေရာင္စံု kဝယ္ေပးခဲ့တယ္။ ကေလးငယ္က ပူစီေဖာင္းက
ၾကိဳးေသးေလးကို ကိုင္ျပီး ပဲြခင္းထဲမွာ ခုန္ခြ ခုန္ခြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။
ပဲြခင္းထဲမွာ ေျပးလႊားကစားရင္း မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ လက္ထဲက ပူစီေဖာင္း
လြတ္သြားခဲ့တယ္။

ျမန္မာၫြန္႔ညႇိဳး မကုန္ေအာင္ အမ်ဳိးဂုဏ္ ဆယ္ၾကစို႔ေလး''

''ေခတ္ဆန္သူ တပည့္မတို႔ သတိရေပရွာ၊ အဓိက ေစတနာငယ္၊ ေမကညာခင္ေထြး။ ဆရာမ လြန္ၾကင္နာလွ်င္၊ သြန္သင္တာ မွတ္ေတာ့ မေႏွး။ ကာလျဖင့္ ပ်က္ခ်င္ၿပီ၊ ဖက္ရွင္ေတြ ႐ႈပ္ေထြး၊ အရွက္တြင္ အဟုတ္ေဝးပါေပါ့၊ လႈပ္လႈပ္ကေလး တံုတံု။ ဖန္ေပါင္းေခ်ာင္ ေရအတြင္း၊ ေရႊငါးၾကင္း လြတ္သည္သို႔ႀကံဳ။ အက်ႌက အပါးစံုသည္၊ အသား ပံုဝါဝင္းလို႔၊ က်ပ္တင္းတင္းတရားကြာ၊ ခါးကတစ္ထြာ။ ေမာင္အဘ အားနာလွ်င္၊ မွားတာကို ျပင္ၾကစို႔ေလး။ ျမန္မာၫြန္႔ညႇိဳး မကုန္ေအာင္ အမ်ဳိးဂုဏ္ ဆယ္ၾကစို႔ေလး''

ဂ်ီေတာ့မွာ ဘာေတြလုပ္

ဂ်ီေတာ့မွာ ဘာေတြလုပ္

အင္တာနက္ အေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုရင္
ဂ်ီေတာ့အေၾကာင္းေလးေတာ့ ပါမွ ျပည့္စံုသြားမွာပါ။
ဂ်ီေတာ့ ကို လူၾကီးေတြလည္းသံုးသလို လူငယ္ေတြလည္း အသည္းစြဲပါ( က်ေန္ာကိုယ္တိုင္လည္းပါမယ္ထင္တာပဲ...ဟီးဟီး)

နည္းပညာတိုးတက္လာတဲ့ေနာက္မွာ အႏၱရာယ္ဆိုတာလည္း ကပ္ပါလာတတ္တာမို႕ မိ္ဘေတြအေနနဲ႕ ကိုယ့္သားသမီးလမ္းမွားမေရာက္ေအာင္ သူတို႕ အငိတာနက္မွာ ဘာေတြသံုးျပီး
ဘာေတြေျပာေနၾကေနတယ္ဆိုတာ သိဖို႕လိုအပိ္ပါတယ္...
ဒီေတာ့ မိဘေတြအေနနဲ႕ ကိုယ့္သားသမီးေတြ ဂ်ီေတာခ့္ထဲမွာ ဘာေတြေျပာေနတယ္ဆိုတာသိႏိုင္မဲ့ ေဆာ့၀ဲလ္ တစ္ခုကို ေျပာျပေပးခ်င္ပါတယ္

မထားသင့္ေသာမာန

မထားသင့္ေသာမာန

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လံုးကအၿခားတစ္ေယာက္ကအလုပ္မ်ားေနမွာဘဲလို႔ေတြးၾကတယ္..

ၿပီးေတာ့တစ္ေယာက္နဲ႔စေခၚလိုက္ရင္သူ႔ကိုအေႏွာက္အယွက္ၿဖစ္ေစမွာဘဲလို႔ေတြးမိၾကၿပီးမဆက္သြယ္မိၾကဘူး…

အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ်

ႏွစ္ေယာက္စလံုးကအၿခားသူကစၿပီးဆက္သြယ္လာမွာကိုဘဲေစာင့္ေနၾကတယ္..

အဲဒါၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ၿခင္းဆီက ငါကဘာလို႔အရင္ဆက္သြယ္ရမွာလဲလို႔ေတြးမိၾကတယ္…

ဒီအခ်ိန္မွာအစပိုင္းက သူငယ္ခ်င္းအခ်စ္ေတြကအမုန္းေတြအၿဖစ္ကိုေၿပာင္းလဲသြားၾကတယ္…

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာတစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးေမ့သြားၾကတယ္…..

ေနာ္ကေတာ့........................ဘာေတြျဖစ္လာမလဲ?

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေငြေၾကးစနစ္ျဖစ္ပ်က္လာပံုအေၾကာင္း

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေငြေၾကးစနစ္ျဖစ္ပ်က္လာပံုအေၾကာင္း

မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ 1227 ခုႏွစ္တြင္ မႏၱေလးေနျပည္ေတာ္၌ ဒဂၤါးစက္ရံုကို တည္ေထာင္ခဲ့ျပီး တစ္က်ပ္၊ တစ္မူး၊ငါးမတ္၊ တစ္မတ္၊တစ္ပဲ၊ စသည္ျဖင့္ စုစုေပါင္းေငြ(၅)မ်ိဳးအားသြန္းလုပ္ခဲ့ပါသည္။

လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္မူ ျမန္မာေငြေၾကးစနစ္တြင္ က်ပ္။ ပဲ၊ ပိုင္၊ စနစ္မွ ၊ က်ပ္၊ျပား စနစ္သို႕ ေျပာင္းလဲ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟူ မွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္.

မအိမ္ ကံ(44)

မအိမ္ကံ ဒီဇင္ဘာ-09 ဒုတိယပိုင္း
အခုေတာ့ မအိမ္ကံတို႔ အိမ္ႀကီး ဆူဆူေဝေဝ မရွိေတာ့။ အိမ္ဦးခန္းမွာ ထိုင္ၿပီး အေၾကာင္း အက်ိဳးအေကာင္း အဆိုးကို ေဝဖန္ပိုင္းျခား ေပးတတ္သည့္ အေမ ပန္း႐ံုလည္း ငုတ္တုတ္ မည္းတည္း မရွိရွာေတာ့ၿပီ။ အေမ့ ေဆးေတာင္းကေလးကို ျမင္တိုင္း ရင္လိႈက္ရ လြန္းသျဖင့္ အိမ္ အေပၚထပ္က အခန္းထဲ သိမ္းထားခဲ့ရသည္။ မလွအံု မရွိေတာ့သျဖင့္ ခါတိုင္းလို အိမ္မွာ ေသာေသာညံညံ ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္ မရွိတာကပင္ ေျခာက္ကပ္ သြားသလို ခံစားရသည္။ မုဆိုးဖို ကိုဖိုးေငြကေတာ့ လူေအးသေလာက္ ႐ိုးရွာ လြန္းသျဖင့္ သနားရပါ၏။ ရက္ကန္း ႐ံုကေလးဘက္ေရာက္ေတာ့လည္း အရီးၾကာၫြန္႔ကို သတိရ မိရျပန္သည္။ တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ကာ ရက္ကန္း အဆင္ ဆန္းကေလးေတြ အကြက္အေသြး ေဖာ္ခဲ့ၾကပံု ေတြ။ သည္လူသည္ လူေတြရဲ႕ ေနရာမွာ မအိမ္ကံ ကိုယ္တိုင္ ထဘီ ခါးေစာင္း တင္ခဲ့ရၿပီ။ မီးဖိုေခ်ာင္ကို ေက်းဥ ဝင္ရၿပီ။

မအိမ္ ကံ(43)

(nov 09)ယခင္လမွအဆက္.....

၁၃၁၇ ခုႏွစ္၊ နယုန္လ။
ေညာင္ေရသဘင္၊ပြဲစဲလွ်င္ကား၊
ထက္ခြင္မိုးလ၊
ၾကယ္ေဇဠႏွင့္
ျပည့္ဝစင္ၾကယ္၊
စံပယ္ျမတ္ေလး၊
ပင္တိုင္း ေမႊး၍၊
ေတြးေတြးေမာင္းနီ၊
ညြန္႔ခ်င္းစီသို႔၊
ရာသီေမထုန္။
လ နယုန္မူ၊
ျမဴးခုန္သာရႊင္၊
မိုးလုလင္လည္း၊
ရြာက်င္ၿခိမ့္မွ်၊
ေရးငန္းျပလွ်က္...”

ကဆုန္လ ေညာင္ေရသြန္းပြဲ ၿပီးေလၿပီ။ ေဇာင္ခ်မ္းကုန္းရြာ ေက်ာင္းရွိ ေဗာဓိ ေညာင္ပင္ႀကီးမွာ ေရသြန္းေလာင္းၾကသည္။ ေညာင္ေရပြဲကေတာ့ တိုင္းျပည္အခါ မေကာင္းသည့္ၾကားက စည္စည္ကားကား ရွိခဲ့ပါ၏။ မအိမ္ကံတို႔ အိမ္ဝိုင္းတိုက္ထဲက စံပယ္ရံု၊ ျမတ္ေလးရံုတို႔ ပန္းေရးျပၾကသည္ပင္ ခူးလို႔၊ ကံုးလို႔ မကုန္ႏိုင္ခဲ့။ အိမ္တိုင္းဆီက စံပယ္ပန္းနံ႔၊ ျမတ္ေလးပန္းနံ႔ေတြ ထံုသင္းလွပါ၏။ မိုးကေတာ့ ဟန္ေရး တျပျပပင္။ ယာေတာင္သူတို႔ မိုးကို ေမွ်ာ္ၾကေသာ္လည္း ကဆုန္ လျပည့္ေက်ာ္လို႔ နယုန္လျပည့္ ေရာက္သည့္တိုင္ မိုးတစ္ေပါက္ မရြာဘဲ ရွိခဲ့သည္။