အတိုၾကိဳက္သူမ်ားအေၾကာင္း

အတိုၾကိဳက္သူမ်ားအေၾကာင္း

`မုန္႕ဟင္းခါးႏွစ္ပြဲရွိတယ္၊ေဟာဒီမွာအကိုတို႕ႏွစ္ေယာက္ကႏွစ္ေယာက္စလံုး `ဘူး´ေတြေဟ့တဲ့


အပိုင္း(1)

မည္သည့္ပညာရွင္က မည္သို႕ေသာ အယူအဆျဖင့္ ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ေလမသိ။

`မိန္းမမွာ အပ်ိဳ၊
ေဆးလိပ္မွာ အတို´ တဲ့။

ညအလၤကာ ကား ေဂါမစြံလူပ်ိဳၾကီးမို႕ မိန္းမအေၾကာင္းကို လံုး၀လံုး၀ဆိုမသိ။ မိန္းမအေၾကာင္းကို သိလိုပါက မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ မဃေဒ၀လကၤာၾကီး ဖတ္ၾကည့္ဟု ဆရာ့ဆရာအေပါင္း၏ သြန္သင္မိန္႕မွာခ်က္တို႕ကို နာခံျပီးသကာလ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ထံမွာ သြားေရာက္ဌားရမ္းဖတ္ရႈၾကီးျပီးေနာက္ မိန္းမဆိုသည္ကို အေတာ္ကေလး ျဖံဳသြားခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံရပါေတာ့မည္။

ထို႕အတူ `ေဆးလိပ္မွာအတို´ ဆိုသည္ကိုလည္း နားမလည္ျပန္ပါေခ်။


အေၾကာင္းမူ သည္အသက္အရြယ္ေရာက္သည္အထိ ေဆးလိပ္ဆိုပါက တစ္ဖြာတစ္ရူကေလးမွ်ပင္ ရႈိက္ဖြာဖူးသူမဟုတ္၍ တိုသည္၊ရွည္သည္ ထိုႏွစ္လီအား အီေဖကို ေကာင္းေကာင္းမသိေပ။

ကၽြႏုိပ္ ညအလၤကာ အဖို႕ ရိုးသည္ဟု ဆိုရမည္လား ဒါမွမဟုတ္ တံုးလြန္းသည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ရမည္လား၊ မိမိကိုယ္မိမိ မေ၀ခြဲတတ္လင့္ကစာ တပည့္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ ေအာင္ႏိုင္မ်ိဳးမွာေတာ့ ကၠတၱိယ ေခၚ မိန္းမတို႕အေၾကာင္းကို ေနာေက်ေနေမာင္သိ၏၊ ရည္းစားလည္းထားဖူး၏ မိန္းမလည္းခဏခဏ ရဖူး၏၊
သို႕ေသာ္ အိမ္ေထာင္ေရးကား ၾကာရွည္မျမဲ၊ ေမာင့္အဆိုးမ်ိဳးကို ခံႏိုင္ရည္မရွိသျဖင့္ ခြာေျပးသြားက်ေလသေလာဟု မေျပာတတ္၊ ႏွလံုးသားအမာရြတ္တတ္ေနျပီသျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္မ်ိဳးခမ်ာ မည္သို႕မွ်ခံစားရပံုမေပၚေခ်။။

အခုက်ေနာ္တို႕ေခတ္လူေတြ အတိုကို ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္လာၾကသည္။။

`ဟုတ္ကဲ့´ ဟု ေျပာရမည္ကိုလည္း
`ဟုတ္´ တဲ့။ `ညီေလး´ ဟုေျပာရမည္ကုိလည္း `ေညး´တဲ့။

တပည့္ျဖစ္သူ ေအာင္ႏိုင္မ်ိဳးကိုယ္တိုင္ပင္ အတိုၾကိဳက္ပံုရသည္။
ကၽြန္ေတာ့္ကို `အာစရိ´ ဟုေခၚေနက်ကို တိုတိုတုတ္တုတ္ျဖင့္ `အာစိ´ ဟုပင္ေခၚေနေတာ့၏

သည္သို႕ အတိုၾကိဳက္လာသူ၊ အတိုသံုးစြဲသူမ်ားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္တို႕ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ လူပံုလယ္ၾကား(အထူးသျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြၾကား)၌ မ်က္ႏွာမထားတတ္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။။

တစ္ခါက ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ ေန႕လယ္ေန႕ခင္း ဗိုက္အနည္းငယ္ဆာသည္မို႕ မုန္႕ဟင္းခါးစားရန္ ရံုးမွ ဆင္ခဏဆင္းလာခဲ့ၾကသည္။
မိမိတို႕ဆင္းလာခဲ့ၾကေတာ့ အေစာင့္အျဖစ္ ေတာက္တိုမယ္ရခုိင္းရန္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာကို ထားရစ္ခဲ့ရသည္။
`ဟေကာင့္ ငါတို႕ သိပ္မၾကာဘူး၊ ျပန္လာမွာေနာ္၊ စားပြဲေပၚကပစၥည္းေတြ ထားခဲ့တဲ့အတိုင္းရွိပေလေစ၊ ေျခေဆာ့လက္ေဆာ့ မလုပ္နဲ႕ ၾကားလား´

`ဟုတ္´

အလဲ့ သူေတာင္ အတိုၾကိဳက္သူျဖစ္ေနပါျပီကလား၊ သို႕ျဖင့္ မိမိတို႕လမ္းေပၚေရာက္လာသည္၊

`ဆူးေလ ကားဂိတ္နားက မုန္႕ဟင္းခါးေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ `အာစိ´
`ေအး အဲဒီကုိပဲ သြားၾကတာေပါ့´

အစားေကာင္း အေသာက္ေကာင္းရွိသည့္ေနရာတို႕ကို ေနေက်ေအာင္အျမဲသိထားေလေသာ တပည့္ေက်ာ္၏ ဦးေဆာင္မႈ၌ ကၽြႏုိပ္ အလကၤာလည္း အာစရိမာန္ကို ခ်လိုက္ ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းျဖင့္ လိုက္ပါသြားခဲ့ေလသည္။

`ဟိုဆိုင္ပဲ ၊ အာစိ၊ ျမင္တယ္မလား´

`ျမင္တယ္မဟုတ္လား´ ဟု ဆိုရမည္ကို ´ျမင္တယ္မလား´တဲ့

ေၾသာ္..ေတာ္ေတာ္ေလး အတုိၾကိဳက္သည့္တပည့္ပါကလား။

`ေအး………. ျမင္တယ္၊ ဟုတ္ပါရဲ႕ကြာ၊ လက္ရာေကာင္းလို႕ထင္ပါရဲ႕ တစ္ခ်ဳိဳဆို မိုုးတိုးမတ္တက္နဲ႕၊´
`ဒါပဲ အာစ္ိ---ရန္ကုန္မွာက ပစၥည္းတစ္ခုကို စံခ်ိန္မွီေအာင္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္သာလုပ္၊ နာမည္ရသြားျပိဆိုရင္ အိုေကျပိသာမွတ္၊ တကယ္ကိုပြဲသိမ္းပဲ´


ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္သား စကားတေျပာေျပာႏွင့္ မုန္႕ဟင္းခါးဆိုင္သို႕ ေရာက္သြားၾကသည္၊ လြတ္သြားသည့္ ခံုႏွစ္လံုး၌ ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ တင္ပါးကို ေက်ာက္ခ် လိုက္ၾက၏ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေဘးမွာေတာ့ မုန္႕ဟင္းခါးကို အလြန္ႏွစ္သက္ပံုရသည္ လွတပတ မိန္းမပ်ိဳတစ္သိုက္ ေခါင္းမေဖာ္တမ္း ေလြးေနၾကေလသည္။

ထိုခဏ သြက္သြက္လက္လက္ရွိပံုရေသာ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႕အပါး ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလသည္။

`အကိုတို႕ မုန္႕ဟင္းခါးလား၊ ညွပ္လား´

တိုတုိုတုတ္တုတ္ျဖင့္ `ညွပ္´ လားတဲ့

`ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မုန္႕ဟင္းခါးပဲ၊ အာစိေကာ မုန္႕ဟင္းခါးလား၊ ညွပ္လား၊´

`မညွပ္ပါဘူးကြာ၊ မင့္အတိုင္းမုန္႕ဟင္းခါးပါပဲ´

`ဟုတ္ပါျပီ၊ ကိုင္း………ေကာင္ေလး တို႕ကို မုန္႕ဟင္းခါးပဲထည့္

`အေၾကာ္ ဘာထည့္မလဲ၊ ပဲေၾကာ္လား၊ ဘူးသီးေၾကာ္လား၊

`ဘူးသီးေၾကာပဲလုပ္ကြာ´

ျပည့္စံုစြာမွာၾကားျပီးသည့္သကာလ၊ စားပြဲထိုးေကာင္ေလးလည္း မုန္႕ပြဲျပင္ေနသူ႕ထံ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ လွမ္းမွာလိုက္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ နံေဘးရွိလွတပတတစ္သိုက္၏ ျပံဳးစိစိျဖစ္သြားမႈက မိမိတို႕ဆရာ တပည့္ႏွစ္ေယာက္မ်က္ႏွာမထား တတ္ေအာင္ ျဖစ္ သြားရပါေတာ့၏ ၊

`မုန္႕ဟင္းခါးႏွစ္ပြဲရွိတယ္၊ေဟာဒီမွာအကိုတို႕ႏွစ္ေယာက္ကႏွစ္ေယာက္စလံုး `ဘူး´ေတြေဟ့တဲ့

ကိုင္း……………………..အတိုေကာက္စကားလံုးေၾကာင့္ ကၽြန္ုပ္တို႕ႏွစ္ေယာက္သားအလိုလိုေနရင္း `ဘူး´ေတြ ျဖစ္သြားရပါေကာလား။။။။။။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္၊